کد مطلب:106777 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:173
[صفحه 476] (حكمت را بیاموز، در هر جا كه باشد، زیرا حكمتی كه در سینه ی شخص منافق باشد مضطرب و ناآرام است، تا این كه از دل او بیرون آید و در سینه ی مومن، صاحب اصلی حكمت قرار گیرد). امام (ع) دستور داده است تا حكمت را در هر جا كه باشد- هر چند از منافقان- بیاموزند، و كسانی را كه شاید از فراگیری از بعضی موارد (از منالقان) نفرت دارند با قیاس مضمری وادار كرده است تا حكمت را هر جا بیابند فراگیرند، كه صغرای قیاس جمله ی: فان الحكمه است. و با كلمه ی تلجلج و یا اختلاج بنا به دو روایتی كه نقل شده، اشاره به بی ثباتی حكمت و مضطرب بودن حكمت در سینه ی منافق فرموده است، به این ترتیب كه سینه ی منافق جای مناسب حكمت نیست و حكمت در آن جا ناآرام است تا به جای مناسب خود یعنی سینه ی مومن وارد شود و در سینه ی صاحبان اصلی كه جای حكمتهاست، قرار گیرد، و كبرای مقدر آن نیز چنین است: و هر چه اینطور باشد بر مومن فراگرفتن آن و نهادن در جای مناسب و بیرون آوردن از جای نامناسب لازم و واجب است.
صفحه 476.